آخرین آیه از سوره فتح: مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاء بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا
محمد (ص) فرستاده خداست; و کسانی که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند; پیوسته آنها را در حال رکوع و سجود می‏بینی در حالی که همواره فضل خدا و رضای او را می‏طلبند; نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است; این توصیف آنان در تورات و توصیف آنان در انجیل است، همانند زراعتی که جوانه‏های خود را خارج ساخته، سپس به تقویت آن پرداخته تا محکم شده و بر پای خود ایستاده است و بقدری نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتی وامی‏دارد; این برای آن است که کافران را به خشم آورد (ولی) کسانی از آنها را که ایمان آورده و کارهای شایسته‏انجام داده‏اند، خداوند وعده آمرزش و اجر عظیمی داده است

اگر مسلمانان به این آیه شریفه تمسّک نموده و بر کفار شدت و سختی می گرفتند آیا آنها اینگونه می توانستند بر علیه مسلمانان هجمه نموده و سرزمینهایی از آنان را اشغال نموده و به قتل و غارت بپردازند؟ دریغ از اینکه کشورهای اسلامی یک هفته نفت خود را بر روی کفار ببندند!!؟ آیا معنای رحماء بینهم این است که بعضی از فرقه هایی که ادعای مسلمانی دارند، با بمب گذاری برادران و خواهران مسلمان دینی خود را در عراق و دیگر نقاط بدون هیچ گناهی بی رحمانه به قتل برسانند؟ چرا بعضی از مسلمانان به این دستورات الهی عمل ننموده و یا وارونه تلاش می نمایند؟ به امید اینکه همه جهان اسلام به خود آمده و عملاً سنّت نبوی را پیاده نمایند.